เอลอยส์ เทิร์นเนอร์ (โธมาซิน แมคเคนซี) นักศึกษาสาขาแฟชั่นดีไซน์วัย 18 ปี ผู้เติบโตมาในชนบทของอังกฤษและมีความหลงใหลในแฟชั่นและดนตรียุค 1960s อย่างลึกซึ้ง หลังจากที่แม่ของเธอเสียชีวิตด้วยโรคทางจิต เธอจึงถูกเลี้ยงดูโดยคุณยายที่รักและเข้าใจเธอเป็นอย่างดี เมื่อเอลอยส์ได้รับการตอบรับเข้าศึกษาต่อที่ London College of Fashion ในลอนดอน เธอจึงต้องออกจากความปลอดภัยของบ้านเกิดเพื่อมาไล่ตามความฝันในเมืองใหญ่ แต่ชีวิตในลอนดอนกลับไม่เป็นอย่างที่เธอคาดหวัง เพื่อนร่วมห้องอย่าง โจคาสต้า มักดูถูกเธอและทำให้เธอรู้สึกเหมือนคนนอก ด้วยความรู้สึกแปลกแยกและไม่เข้ากับใคร เอลอยส์จึงตัดสินใจย้ายออกไปเช่าห้องเดี่ยวในบ้านของนาง คอลลินส์ (ไดอาน่า ริกก์) หญิงชราผู้เข้มงวดในย่านโซโห ห้องที่เธอเช่าอยู่ตั้งอยู่ชั้นบนและมีแสงนีออนสีแดงจากป้ายร้านค้าข้างนอกส่องเข้ามา สร้างบรรยากาศที่ลึกลับและน่าขนลุก คืนแรกที่นอนในห้องใหม่ เอลอยส์ได้ประสบกับปรากฏการณ์ประหลาดที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล เธอสามารถเดินทางข้ามเวลากลับไปยังลอนดอนในยุค 1960s ผ่านการมองในกระจกและความฝัน ที่นั่นเธอได้พบกับ “แซนดี้” (อันย่า เทย์เลอร์-จอย) นักร้องสาวผู้งดงามและมีเสน่ห์ ที่กำลังพยายามไต่เต้าสู่ความสำเร็จในวงการบันเทิงลอนดอน ในตอนแรก เอลอยส์รู้สึกหลงใหลและตื่นตาตื่นใจกับชีวิตของแซนดี้ เธอได้เห็นความสวยงามของย่านโซโหในยุค 60s ที่เต็มไปด้วยไฟนีออนสีสัน ผับและคลับไนต์ที่มีชีวิตชีวา การแต่งกายที่หรูหราและทันสมัย รวมถึงดนตรีที่เป็นที่รักของเธอ เอลอยส์เริ่มเลียนแบบสไตล์การแต่งตัว ทรงผม และพฤติกรรมของแซนดี้ จนทำให้เธอดูมั่นใจและน่าสนใจขึ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป ภาพที่เอลอยส์เห็นในอดีตเริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่มืดมนและน่าสะพรึงกลัว เธอค้นพบว่าแซนดี้ไม่ได้มีชีวิตที่สดใสอย่างที่เธอเคยเห็น แต่กลับตกเป็นเหยื่อของ “แจ็ค” (แมตต์ สมิธ) ชายลึกลับที่อ้างว่าจะช่วยให้เธอประสบความสำเร็จ แต่กลับบังคับให้เธอขายตัวและใช้ประโยชน์จากเธออย่างทารุณ ยิ่งเอลอยส์เห็นความจริงที่โหดร้ายของอดีต เธอก็ยิ่งไม่สามารถแยกแยะระหว่างความฝันกับความเป็นจริงได้ ผีของผู้ชายที่เคยทำร้ายแซนดี้เริ่มตามหลอกหลอนเธอในโลกปัจจุบัน เอลอยส์ต้องเผชิญกับวิญญาณแห่งความโกรธแค้นและความยุติธรรมที่ถูกเลื่อนลอย ทำให้เธอตกอยู่ในสภาพจิตที่วิปริตและอันตราย หนังเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาการกดขี่ผู้หญิงในสังคมชายเป็นใหญ่ การค้าประเวณีที่ถูกบังคับ และความรุนแรงทางเพศที่ผู้หญิงต้องเผชิญ ผ่านการเปรียบเทียบระหว่างสองยุคสมัยที่แตกต่างกัน แต่ปัญหายังคงดำรงอยู่ เอ็ดการ์ ไรท์ ใช้ภาพลักษณ์ที่งดงามและน่าหลงใหลของยุค 60s เป็นฉากหลัง แต่เปิดเผยความมืดมนที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังความงดงาม
เอ็ดการ์ ไรท์ เป็นผู้กำกับชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงจากผลงานที่มีสไตล์เฉพาะตัวและการใช้เทคนิคการถ่าย-ตัดต่อที่สร้างสรรค์ เขาเป็นที่รู้จักจากผลงานอาทิ “Shaun of the Dead”, “Hot Fuzz”, “Scott Pilgrim vs. The World”, “The World’s End” และ “Baby Driver” Last Night in Soho เป็นครั้งแรกที่เขาลงมือทำหนังสยองขวัญจิตวิทยาที่จริงจัง โดยได้รับแรงบันดาลใจจากหนัง Giallo ของอิตาลีและหนังสยองขวัญอังกฤษยุค 60s-70s
ผลงานสยองขวัญเรื่องแรกของเอ็ดการ์ ไรท์ ผู้กำกับมากความสามารถ ภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายของไดอาน่า ริกก์ นักแสดงตำนานก่อนเสียชีวิต การถ่ายทำที่สวยงามด้วยเทคนิคกระจกและการสะท้อนแสงที่ซับซ้อน เพลงประกอบจากยุค 1960s ที่คัดสรรมาอย่างลงตัว การออกแบบฉากและเครื่องแต่งกายที่สะท้อนลอนดอนยุค 60s อย่างสมจริง การแสดงที่ยอดเยี่ยมของโธมาซิน แมคเคนซี และอันย่า เทย์เลอร์-จอย ภาพที่สวยงามแต่หลอนผสมผสานระหว่างความงดงามกับความน่าสะพรึง เนื้อเรื่องที่สะท้อนประเด็น #MeToo และปัญหาการกดขี่ผู้หญิง
ทำไมต้องดู Last Night in Soho?
หนังเรื่องนี้เป็นผลงานที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถรอบด้านของเอ็ดการ์ ไรท์ ในการสร้างภาพยนตร์แนวใหม่ที่แตกต่างจากผลงานเก่าของเขาอย่างสิ้นเชิง การผสมผสานระหว่างความสวยงามของยุค 60s กับความสยองขวัญที่หลอนจิตหลอนใจ ทำให้ได้ประสบการณ์การรับชมที่ไม่เหมือนใคร โธมาซิน แมคเคนซี และอันย่า เทย์เลอร์-จอย แสดงได้อย่างยอดเยี่ยม สามารถถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครที่ซับซ้อนได้อย่างเชื่อถือได้ ภาพที่สวยงามของการถ่ายทำ เสียงเพลงที่ไพเราะ และการออกแบบศิลป์ที่ลงตัว ล้วนสร้างบรรยากาศที่ชวนให้หลงใหลและขนลุกไปพร้อมกัน
เหมาะกับใคร: แฟนหนังสยองขวัญที่ชื่นชอบเรื่องราวที่มีลึกซึ้ง คนรักหนังของเอ็ดการ์ ไรท์ ผู้ที่สนใจประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมลอนดอน แฟนอันย่า เทย์เลอร์-จอย และทุกคนที่ต้องการประสบการณ์การรับชมหนังที่แตกต่างและน่าจดจำ
หมายเหตุ: เนื้อหานี้เป็นการสรุปเรื่องย่อโดยไม่เผยฉากสำคัญหรือตอนจบ เพื่อให้ผู้ชมได้สัมผัสความตื่นเต้นระทึกขวัญและความลึกลับของเรื่องราวอย่างสมบูรณ์
There are no reviews yet.